بررسی تاثیر ماساژ بازتابی پا بر درد و شاخص‌های فیزیولوژیک بعد از عمل سزارین

  سابقه و هدف: درد، پدیده مشترک بعد از تمام اعمال جراحی است . استفاده از مسکن رایج‌ترین مداخله در تسکین درد است اما عوارض این داروها، عدم دسترسی تمام بیماران به آن‌ها و مناسب نبودن مسکن‌ها سبب شده است که توجه سیستم‌های درمانی به سمت روش‌های غیردارویی تسکین درد مانند ماساژ بازتابی پا جلب گردد. لذا این پژوهش با هدف تعیین تاثیر ماساژ بازتابی پا بر درد و شاخص‌های فیزیولوژیک زنان بعد از عمل سزارین انجام شد.   مواد و روش ‌ ها: پژوهش حاضر یک مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی است که در آن تعداد 62 بیمار تحت عمل جراحی سزارین مراجعه‌کننده به مرکز آموزشی درمانی الزهرا (س) رشت به‌طور تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. در گروه آزمون، ماساژ بازتابی پا طبق متد اینگهام و بر اساس توالی پایه به مدت 30 دقیقه در دو جلسه و به فاصله 24 ساعت انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها در این پژوهش، فرم مشخصات دموگرافیک، فرم پلکانی مقیاس دیداری سنجش درد، ثبت نمره درد و شاخص‌های فیزیولوژیک، فشارسنج و کرونومتر بود.   یافته ‌ ها: نتایج پژوهش بیانگر آن است که در گروه آزمون شدت درد پس از مرحله اول ماساژ نسبت به قبل از آن و هم‌چنین نسبت به گروه کنترل به ترتیب کاهش معناداری داشت (001/0 p< و 0001/0 p< ). در مرحله دوم نیز شدت درد در گروه آزمون به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه کنترل کم‌تر بود (001/0 p< ). شاخص‌های فیزیولوژیک (فشار خون، ضربان قلب و تنفس) تغییر معناداری نشان نداد. نتیجه ‌ گیری: ماساژ بازتابی پا موجب کاهش شدت درد بیماران تحت عمل جراحی در روز اول شده است اما بر شاخص‌های فیزیولوژیک تأثیر قابل ملاحظه‌ای نداشته است